Italiaanse populier (Populus nigra Ítalica’)

Aan het begin van de Parallelweg staat een prachtige Italiaanse populier.

De Italiaanse populier is een smalle zuilvormige mutant (speling van de natuur) van de zwarte populier. Begin achttiende eeuw wordt de boom voor het eerst beschreven door reizigers in Italië. Via stek werd de boom vermeerderd. In die zelfde eeuw werden stekken geplant in Frankrijk en Duitsland. Aan het eind van deze eeuw duiken de eerste Italiaanse Populieren op in Nederland.
De boom aan de Parallelweg is nu ongeveer 90 jaar. Een eerbiedwaardige leeftijd; de oudste De Italiaanse populier staat in Amsterdam en is rond 1917 geplant. In tegenstelling tot wat mensen vaak denken is de Italiaanse Populier goed bestand tegen stormen. Dat komt door de smalle, sterk met de wind meebuigende kroon en omdat ze een afwijkende stamvoet hebben met zogenaamde plankwortels. Dit zijn hoge, smalle wortels in een stervorm, in feite een soort steunberen die de bomen extra stevigheid verlenen.

Peppel
Populier, peppel, popel, maar ook populist zijn allemaal afgeleid van het Latijnse ‘populus’, dat volk of menigte betekent. In zijn heel interessante boek ‘De Populier’ schrijft Wim Huijser er dit over: “De boom verwierf de naam ‘arbor populi’ omdat de bladeren van de populier bij het geringste zuchtje wind bewegen, en dus even gemakkelijk in beweging te brengen zijn als het volk. Of omdat de populier in het oude Rome veel werd aangeplant op publieke plaatsen waar het volk bijeen kwam, dan wel omdat de Romeinen het geluid van de peppel associeerden met het geroezemoes van het volk.”

Locatie:
Parallelweg
Coördinaten: 52.36325, 6.46455

Bron:
Huijser, Wim, ‘De Populier’. Zeist: KNNV Uitgeverij, 2017
Buist, Girbe, e.a., ‘Bijzondere bomen in Nederland, 250 verhalen’. Amsterdam: Boom Uitgeverij, 2010
Mannes Konijnenbelt, ‘Populieren’, http://www.ivnhellendoorn-nijverdal.nl/natspr/main.htm, 1 oktober 1991