Bij de Regge in Groot-Lochter ligt het Mozartpark. Er is destijds een moerassig gebied gecreëerd wat gelegenheid bood om enkele moerascipressen te planten. Zoals de naam al aangeeft, gedijen deze bomen goed op vochtige plaatsen.
Ze groeien van nature in moerassen in het zuidoosten van de Verenigde Staten. De Britse plantenverzamelaar John Tradescant heeft de boom rond 1640 in Engeland geïntroduceerd. De boom was een bezienswaardigheid; hij verliest namelijk in de winter al zijn naalden. Het werd een gewild object voor de arboreta en boomverzamelaars met buitenplaatsen en landgoederen.
In het boek ‘Monumentale Bomen In Nederland’ van Gerrit de Graaff e.a. staat beschreven waar de oudste exemplaren te vinden zijn. De moerascipres vraag veel ruimte, want onder ideale omstandigheden kan de boom wel 30 tot 50 meter hoog worden. Door het uitgebreide wortelstelsel is de boom bestand tegen de zwaarste stormen.
Moerascipressen vormen op oudere leeftijd knie- of ademwortels (pneumatoforen) die als bruine stobben boven het wateroppervlak uitsteken. Ze zijn hol, bevatten lucht en men veronderstelt dat ze helpen om de wortels in de drassige grond van de benodigde zuurstof te voorzien.
De moerascipres is een eenhuizige boom. Dit betekent dat op de boom zowel vrouwelijke als mannelijke bloemen voorkomen. Kenmerkend zijn de twee grijze strepen aan de onderkant van de naalden en het feit dat de naalden niet tegenover elkaar staan. De vrouwelijke bloemen kunnen uitgroeien tot een ronde ongesteelde kegel van ± 3 cm groot.
Locatie: In het Mozartpark aan de Mozartlaan en de Regge
Coördinaten: 52.35265, 6.48209
Bronnen:
‘Monumentale Bomen In Nederland’ van Gerrit de Graaff e.a., Uitgeverij Boom/Bomenstichting
Bomenstichting