Terwijl de eerste eikels in augustus van de eiken vielen, bloeiden de laatste bloemen van de honingboom.
De roomwitte afgevallen bloemblaadjes verraadden zijn aanwezigheid. Voor mij de reden om omhoog te kijken en te ontdekken dat er nog bloemen te zien waren en hoe de blaadjes eruitzagen.
De lange veelbloemige pluimen geuren in de augustus zo sterk dat vele insecten worden aangetrokken, vandaar de naam; honingboom. De bladeren bestaan uit deelblaadjes die tegenover elkaar staan met aan de top een enkel blaadje.
In de late herfst zullen de ingesnoerde peulvruchten aan de boom te bezichtigen zijn. Ze lijken net op lange hangende oorbellen als kraaltjes aan elkaar geregen.
De honingboom is een eenhuizige, bladverliezende boom die al vroeg in Japan is geïntroduceerd en bij tempels en op begraafplaatsen werd aangeplant. Dat gegeven vind je terug in de Engelse naam van de boom; the japanese pagode tree.
In 1747 werd de honingboom in Europa ingevoerd. De botanicus Bernhard de Jussieu zette hem in dat jaar in de Parijse Jardin des Plantes.
De laatste jaren wordt de boom ook in Nederland in groten getale aangeplant, omdat deze goed bestand blijkt te zijn tegen extreme hitte, langdurige droogte en daarnaast verdraagt hij vervuilde lucht.
Ook in Nijverdal staan op verscheidene plaatsen honingbomen waaronder op de hoek van de Dahliastraat en de Zonnebloemstraat bij het speeltuintje. Deze boom is zo’n 45 jaar oud. De wetenschappelijke naam was destijds Sophora japonica. De boom had die naam aan Linnaeus (1707-1778) te danken. Hij beschreef hem van materiaal dat afkomstig was uit Japan, vandaar de naam japonica. Hij wist toen niet dat het land van herkomst China/ Korea was en de Japanners hem al vele eeuwen daarvoor uit China hadden gehaald.
Inmiddels is de wetenschappelijke naam Sophora japonica verouderd en wordt deze niet meer gebruikt. Studies uit de vorige eeuw wezen namelijk uit dat Linnaeus zich nogmaals vergist had. Sophora japonica verschilde duidelijk van andere soorten binnen het geslacht Sophora. De honingboom bleek nauwer verwant aan soorten binnen het geslacht Styphnolobium. De boom gaat nu om die reden wereldwijd als Styphnolobium japonicum door het leven.
Locatie: op de hoek van de Dahliastraat en de Zonnebloemstraat in Nijverdal
Coördinaten: 52.361858667359,6.462172610519
Bron:
* Bronnen algemeen.
