De Huntingdon-iep (Ulmus hollandica ‘ Vegeta’)

Twee Huntingdon-iepen (Foto: Marinus Rouweler)

In 2017 was ik begin mei in Amsterdam en maakte daar mee dat een groot aantal van de 75.000 iepen hun zaadjes lieten vallen. Overal kwamen ze als iepenconfetti naar beneden. Later hoorde ik dat dit fenomeen ook wel ‘lentesneeuw’ wordt genoemd.
Ik moest hier aan denken toen ik erachter kwam dat er op de begraafplaats aan de Ninaberlaan ook twee grote Huntingdon-iepen staan. Wanneer je na de ingang het eerste pad links inslaat, vind je ze aan je rechterhand.
In het voorjaar is er aan de iep veel te beleven. In februari vindt de bloei plaats en nog voordat de blaadjes verschijnen, kleuren de takken groen van de vruchtjes. De heldere kleur verandert langzaam naar lichtgroen en dan op een dag in mei komen tienduizenden zaadjes naar beneden dwarrelen; de lentesneeuw. Daarna kleurt de boom weer groen, maar dan van de blaadjes.

Bijzonderheden:

  • Het blad van de iep heeft een ongelijke bladvoet.
  • Door de iepziekte is de iep in sommige streken zeldzaam geworden. Tijdens de iepziekte-epidemie worden de iepen aangetast door een schimmel. Deze wordt verspreid door iepenspintkevers. De sterfte van de iepen begon in 1918. Honderdduizenden iepen moesten worden gekapt. Een tweede golf vond plaats in de 60-er en 70-er jaren. Nu vond de aantasting plaats door een afwijkende vorm van de schimmel. Ook nu weer vond er een kaalslag plaats. Door veredeling, nieuwe variëteiten én regelmatige controle is de ziekte nu onder controle.
  • Dit jaar (2019) is er sprake van een overdadige vruchtzetting. In de voorzomer van 2018 bepaalde de boom of de knoppen zouden uitgroeien tot bladknop of bloemknop. Het weer speelt daarbij een belangrijke rol. Deskundigen hebben de indruk dat de warme en droge junimaand van 2018 heeft geleid tot meer bloemknoppen dan bladknoppen. Dat zorgt ook voor een relatief kalere kroon in de zomer.
  • Deze twee iepen heten Huntingdon-iepen omdat het nakomelingen zijn van een nieuw soort dat als zaailing is ontdekt in een park in de buurt van de plaats Huntingdon in Engeland.

Locatie:
Op de begraafplaats aan de Ninaberlaan, na de ingang het eerste pad links aan de rechterkant
Coördinaten: 52.382002, 6.452684

Zaden iep (Foto: Marinus Rouweler)
Twee Huntigdon-iepen met een overdaad aan zaadjes. (Foto: Marinus Rouweler)

Bron:
H.M. Heybroek, L. Goudzwaard & H. Kaljee, Iep of olm. Karakterboom van de Lage Landen,2009, KNNV Uitgeverij, Zeist, ISBN 978-90-5011-281-9.

Geplaatst: 2019-04-26

Dit bericht is geplaatst in Bomen, Natuurbericht. Bookmark de permalink.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.